Over Nienke
Als mensen de ruimte krijgen om het juiste evenwicht te zoeken tussen keuzevrijheid / autonomie en veiligheid van verbinding / verantwoordelijkheid naar de ander:
– vanuit hun natuurlijke behoeften te bewegen,
– zichzelf te laten zien in hun kracht (stralen) en in hun kwetsbaarheid (falen),
– in hun eigen tempo met en naar elkaar toe te bewegen,
– vanuit hun eigenheid te communiceren, vragen te stellen,
– de wereld te onderzoeken
Gebeurt iets bijzonders. In en tussen onze lichamen komen signaalstoffen vrij. We krijgen plezier, verwondering, we gaan open.
In verbinding EN autonoom voelen we ons geïnspireerd, erkend, gewaardeerd, verbonden. Voor velen voelt dit als echte vriendschap. Die enorme openheid en verwondering voor je eigen kracht en die van een ander geeft je vleugels.
We nemen onze eigen behoeften, grenzen, wensen en die van de ander beter waar als we zelf het tempo, de afstand, de golflengte en het onderwerp mogen bepalen. Evenwicht tussen vrijheid en veiligheid – autonomie in verbinding. Dat is een goede basis voor leren. We zien dingen die we eerder over het hoofd zagen en kijken met andere ogen naar de wereld en elkaar. Het stimuleert je vrij voelen in verbinding met anderen en krachtige sociale en 21st century vaardigheden.
Vragen stellen, kijken zonder oordeel, sport en beweging in interactie met andere mensen voeden mijn kracht en zelfvertrouwen telkens weer en geven mij de ruimte om ook anderen te inspireren. Dagelijks zie ik hoe kinderen en volwassenen elkaar opzoeken om met en van elkaar leren tijdens spelen, werken, sporten of andere actieve bezigheden.
Ik ontdekte – en leerde te verwoorden dat mijn levensdoel bestaat uit het inspireren, stimuleren en onderwijzen van sociaal emotionele ontwikkeling binnen sport en beweging. Daarbinnen heeft de relatie tussen de docent en de leerling, de ouder en het kind, de leidinggevende en de werknemer mijn warme belangstelling. Omdat sociaal emotionele veiligheid – je kwetsbaar durven tonen in je vallen en opstaan, frustratie of angst, pijn of onvermogen maar ook in je blijdschap, enthousiasme, naïviteit – zo’n belangrijke – en vaak gemankeerde – voorwaarde is voor leren.
Door opvoeding, culturele conditionering en de sociale omgeving gevoede zelfspraak van volwassenen fungeert vaak ook als het ‘machtigste’ uiteinde van de relatie tussen de meester en de leerling.
Als de ‘meester’ een open mindset heeft – ervan overtuigd is dat groei, ontwikkeling en leren mogelijk is en blijft voor zijn leerling, zichzelf en de relatie – heeft hij/zij ruimte om eerst eens de behoeften van de leerling, de natuurlijke neigingen en zijn eigen beperkingen op een rijtje te zetten.
In onze naar economisch succes en maximale output doorgeslagen maatschappij is het plakken van etiketten op alles wat afwijkt van de gewenste norm gemeengoed geworden. Echt leren is een proces met vallen en opstaan, pijn, frustratie, traagheid…. allemaal zo niet efficiënt, zo lelijk en zo…. kwetsbaar. Daar lopen we liever omheen ten gunste van de sneller aan te leren technische vaardigheden en het doorzetten over grenzen heen.
Zonder ons ervan bewust te zijn doen we vaak en veel schade aan kansen en soms zelfs welzijn van onszelf, onze kinderen, leerlingen en vertrouwelingen. Omdat we denken en handelen vanuit beperkende overtuigingen over leren en de verantwoordelijkheid van de ‘meester’. Ook gebrek aan moed om voorop te lopen in verandering telt mee. We kijken niet vaak genoeg naar wie de probleem eigenaar is, wie er iets te leren heeft, waar er ruimte zit voor aanpassingen in tempo.
Ik ontdekte dat ik mij in de loop der jaren steeds weer heb beziggehouden met onderwijs systemen en filosofieën waarin de doelstelling ‘stimuleren van sociaal emotionele ontwikkeling binnen / door middel van bewegingsonderwijs‘ centraal staat. Ook zo bij het kiezen en leren van vaardigheden.
Nu vallen de puzzelstukjes in elkaar en zie ik waar ik al die tijd al naar op zoek en op weg was, en hoe ik daarmee anderen van dienst kan zijn.
Stap 1: Mijn voorkeur voor bewegen door/ overleven in de natuur (mij verhouden tot de elementen) – wandelen (in ongebaand terrein, bergen moerassen etc.), hardlopen, kamperen, surfen hielp me ontdekken dat de mens maar klein is en niet zoveel voorstelt als zijn ego groter is dan zijn spierkracht en oplettendheid. En dat bewegen, je overgeven aan de wijsheid van het lichaam regelmatig problemen voorkomt en oplost die ontstaan als we alleen maar ons hoofd/ verstand gebruiken.
Stap 2: Mijn voorkeur voor beweegvormen en sporten waarin 1 op 1 interactie een belangrijke rol speelt. Van vele partnerdans stijlen naar martiale kunsten en budo sport. Tussendoor naar binnen gerichte sporten en bezigheden zoals yoga, hardlopen, lezen, schrijven. Om daarin ook weer mensen en hun interacties en relaties te bestuderen en hierover ook weer veelvuldig met een diverse groep mensen te praten.
Door het beoefenen, doceren en observeren van duizenden uren 1 op 1 interactie binnen grotere groepsverbanden is mijn vaardigheid in het lezen van mensen en het interpreteren van (non) verbaal gedrag in sociale contexten zeer sterk ontwikkeld.
Daarnaast heb ik een grote interesse in sociologische en af en toe psychologische informatie waardoor ik telkens weer nieuwe inzichten krijg in hoe relaties, interacties en gedragspatronen werken.
Dat ik snel en vaardig ‘zie’ wat anderen nodig hebben en ‘hoe het werkt’ betekent helaas niet dat ik altijd de aandacht en scherpte heb om dit ook in mijn eigen leven toe te passen….. De bekende timmerman met het lekkende dak.
Gelukkig leer en groei ik ook zelf iedere dag, week en jaar. Over dat kwetsbaar durven zijn, risico’s nemen, mijn enthousiasme over vorderingen en wat er nog meer te leren valt levert me vaak complimenten op.
Stap 3: Onderzoeksvaardigheden zoals ‘exacte’ waarnemingen doen, bronnen onderzoek, analyseren van data, oorzaak en gevolg relaties leggen leerde ik goed kennen door een bèta pakket te kiezen op school om er later als docent in de bètavakken en als wetenschappelijk onderzoeker weer terug te keren.
Ik leerde hoe veel eenvoudiger een schijnbaar onoplosbaar probleem of conflict kan worden als je meer informatie in handen krijgt. Over feiten zoals de beschikbare locaties en tijden van iets, maar ook over de gevoelens, meningen en beperkingen van de mensen met wie je een probleem hebt. Dan gaat het opeens niet meer over wiens emoties het belangrijkst zijn en dus wie er gelijk heeft maar over welke oplossingen er mogelijk zijn en welke het meest voldoet aan ieders behoeften.
‘Twijfel aan je eigen gelijk is goed omdat er niet 1 waarheid bestaat, alleen verschillende perspectieven op een verschijnsel’.
Ik merk telkens weer dat veel leer-relationele problemen – en dan specifiek in een machtsrelatie (relatie waarin de ‘meester’ (veel) meer macht heeft dan de leerling) gebaseerd zijn op gebrek aan informatie, onbegrip, misverstanden over wat er aan feiten kennis beschikbaar is, snel kan komen of wat de ander aan informatie beschikbaar heeft die nooit boven tafel komt.
Stap 4: Mijn docent rol in het voortgezet onderwijs. Ik koos ervoor omdat ik aan de basis van de ontwikkeling naar een autonome, leergierige en goed functionerende volwassene wilde staan die een nuttige bijdrage levert aan de maatschappij. Hoewel middelbare scholen voor mij niet de optimale werkomgeving vormen heb ik er veel geleerd, ook over wat niet past. Toch bleef ik telkens weer terugkeren naar die rol waarin je als veilige en betrouwbare machtsfactor jonge of oudere leerlingen ondersteunt en inspireert in hun ontwikkeling.
Ik deed veel kennis en ervaring op met afwijken van de norm en je weg zoeken in grote, logge maatschappelijke systemen.
Stap 5: Het informeel coachen van volwassenen en docenten, leidinggevenden en andere ‘machtsfactoren’ in de leerrelatie. Mensen zoeken mij altijd op om hun verhaal te doen, mijn mening of perspectief te vragen, om hun kwetsbaarheden te tonen. Die bij mij veilig zijn omdat ik geen concurrent, machtsfactor of belanghebbende ben. En mijn reacties of vragen zijn geïnspireerd door en gebouwd op die duizenden uren aan beleefde, gesproken, gelezen en bekeken input van derden in de context van hun ervaringen en relaties.
Stap 6: Ik bestudeerde, onderging en doceerde vele onderwijssystemen en filosofieën rond sociaal emotionele ontwikkeling dmv beweging en sport. Martial arts zoals Wu shu (Blijd), karate en capoeira inspireerden en leerden me veel over (mijn) lichaam, geest en het samenspel daartussen. Trainingen en ideeën van Gordon (effectief communiceren), Noordzij (zinvol begrenzen en consequent aansturen), Ykema (Rots en Water) leerden me vervolgstappen nemen in het bewust kiezen en toepassen van sociaal emotionele instrumenten.
Judo is sinds een aantal jaren de basis geworden voor mijn eigen fysieke training en ook voor het ontwikkelen van mijn rol als sociaal emotionele vaardigheden coach voor jong en oud. Het is in lessen de vriendelijkste en in wedstrijden de hardste full contact budo sport, waarin jong en oud leren om intensief lichaamscontact met de ander(en) te maken, waarin door eenvoud sierlijke omgangsvormen en etiquette leerling en leraar verbindt en waarin we ons eigen lichaam en geest met haar sterktes en beperkingen heel goed leren kennen in relatie tot de zwaartekracht en de mat.
Stap 6: Fysieke en energetische voeding en gezondheid boeiden mij zeer nadat ik enkele malen tegen gezondheidsproblemen aan liep. En later nog eens toen ik tegen de wens aanliep om (veel) meer te gaan duur- en krachtsporten en daarin meer te bereiken dan ik ooit had geprobeerd. Met hulp van geweldige adviseurs en docenten, hun boeken en websites vol van hun theorieën, aanwijzingen en gebruiken begon ik iets te snappen van de behoeften van mijn eigen lichaam en energiesysteem. En omdat ik altijd over alle met iedereen praat en er daarna weer lang over denk zie ik ook steeds meer patronen en hun schakelaars bij mensen van specifieke leeftijds-, geslachts- of constitutie typen. De ayurveda (indiase geneeskunst en gezondheids filosofie), voedingsleer voor verschillende typen sporters en de beweging naar meer lokaal, natuurlijk en seizoensgebonden voeding inspireerden me. Net als yoga en intuïtieve ontwikkeling.
Stap 7: Nu dompel ik me onder in de anatomie, fysiologie, bewegingsleer en praktische vaardigheden van de (sport) masseur met een specifieke interesse in zwemmen, judo en fysieke/ nonverbale weerbaarheid. Omdat in deze sporten en beweegvormen een beroep wordt gedaan op je mentale flexibiliteit, je uit je comfortzone bent en je je lichaam en geest op een geheel nieuwe manier leert besturen. In het water is heel anders dan op het land. Stoeien en vallen is heel anders dan tegenover elkaar staan in een danszaal of zelfs met een bal ertussen. Met je lichaam en houding communiceren is heel anders dan praten, praten en nog eens praten.
Waar sta ik nu?
Dit seizoen ben ik gestart met Kracht Stroomt, de praktijk voor massage en coaching in en om sport centraal in Nederland.
Ik bied sport- en ontspanningsmassage, individuele begeleiding voor amateur sporters, ‘light’ coaching en coaching dmv interactieve beweeg oefeningen en spellen aan volwassenen individueel en duo’s.
Ik ben assistent judo trainer bij Judoschool Herman Boersma, waar mijn bijdrage bestaat uit de opvoedkundige en sociaal emotionele kant van de onderwijsfilosofie en de basistechnieken en vaardigheden van de sport. Iedere week weer leer ik van het doceren, van het leren als leerling en van de rijke individuele en groepsinteracties met de kinderen, hun ouders, mijn collega.
Daarnaast – maar in mindere mate – gebruik ik het Rots en Water systeem en de oefeningen ‘uit het boekje’ voor coaching en trainingen.
Op wie richt ik me?
- Intense mensen – zij die meer van hun omgeving en leer relaties vragen dan gemiddeld door behoeften buiten het standaard aanbod. De mensen dus die dit lezen en denken: dit gaat over mij. De mensen die mij al decennia lang hebben opgezocht voor steun, diepe gesprekken, samen sporten, samen werken.
- Multi talenten – zij die opbloeien als ze meer dan 1 specialisme of beroep mogen uitoefenen (niet alleen mensen met een universitaire opleiding maar ook vaak zeer creatieve en breed opgeleide mbo ‘ers en praktijk leerders)
- De relatie tussen leerling, werknemer of pupil en hun opvoeders, leidinggevenden en docenten hebben mijn bijzondere aandacht. Omdat deze relatie het leerproces kan maken en breken, vormen en vervormen.
Vanuit een open en veilige houding inspireer ik kinderen en volwassenen om te leren, uitdagingen aan te gaan en vragen te stellen bij hun waarnemingen en handelen. Uitgangspunt daarbij is telkens weer het talent, de eigenheid van iedere deelnemer en relatie. Of het nu gaat om een kind met opvallend gedrag, een schoolteam met een groeiende onderwijsvisie of een volwassene met een verlangen naar meer breedte in benutten van talenten of scherp krijgen van de eigen behoeften of doelen.
Jij kunt vaak meer dan je denkt kiezen en sturen in je leven of in het leerproces van je leerling / werknemer / pupil. Er kan veel, maar niet alles tegelijk. Je kunt keuzes maken die meer ruimte bieden aan de talenten van leerling en leraar, ouder en kind.
In Talentica’s ontwerpen en adviezen voor (sport)onderwijs en beleid, tijdens Rots en Water en weerbaarheidslessen, tijdens massages en coach sessies meng ik mijn persoonlijke ervaringen, mijn werkervaring en mijn liefde voor beweging en buiten tot een leeromgeving waar iedere leerrelatie kan groeien.
Meer informatie over Kracht Stroomt, Massage, Sport support en sport light coaching vindt u onder de links in deze zin.
Meer informatie over Talent gebaseerd leren vindt u op de website.
Meer informatie over de Rots en Water methode vindt u op de website.
Meer informatie over het concept in ontwikkeling ‘zo sterk als een vrouw’ kunt u lezen op de website.
